Zəriyət - 51:29 Arvadı heyrət içində, (heyrətdən) üzünə vuraraq, "Qısır bir yaşlı qadın!" dedi.
24, 25 ... 34 ayələri əsasında; İbrahimə gələn qonaqlar (mələklər) ilə əlaqəli:
Hud/11:69 Elçilərimiz İbrahimə müjdəni götürdüklərində "Salam!" (sülh olsun) dedilər. O da "Salam!" dedi və dərhal (onlara) qızardılmış bir buzov gətirdi.
Hud/11:70 Əllərinin ona uzanmadığını görüncə, bu hallarını bəyənmədi; içinə bir qorxu düşdü. "Qorxma," dedilər, "Biz Lutun xalqına göndərilmişik."
Hud/11:71 Ayaq üstə duran arvadı (bu xəbərə sevinib) gülüncə Biz də ona (İbrahimə) İshaqı və İshaqın ardından Yəqubu müjdələdik.
Hud/11:72 "Vay başıma gələnlər," dedi, "Mən yaşlı bir qadın və ərim də qoca bir adam ikən uşaqmı doğacağam? Bu, çox qəribə bir şeydir!"
Hud/11:73 "Allahın işinəmi təəccüblənirsən?" dedilər, "Allahın rəhməti və bərəkəti sizin üzərinizədir ey ev əhli. O, Tərifə Ən Layiqdir, Ucaların Ucasıdır."
Hud/11:74 İbrahimdən qorxu gedib, ona bu müjdə verilincə, Lut xalqı haqqında Bizimlə mübahisə etməyə başladı.
Hud/11:75 Doğrusu, İbrahim çox yumşaq, çox duyğulu və daim (Tanrıya) yönələn biri idi.
Hud/11:76 "Bundan əl çək İbrahim. Rəbbinin əmri gəlmişdir; onlar qarşısıalınmaz bir əzaba məhkum olmuşdurlar."
Hud/11:77 Elçilərimiz Lutun yanına gəlincə, onlara pis davranıldı. Bu durum (Lutun) canını sıxdı və (özü-özünə), "Bu, çox çətin bir gün olacaq", dedi.
Hud/11:78 Xalqı yüyürərək oraya gəldilər; günah işləməyi adət halına gətirmişdilər. "Ey xalqım, bunlar qızlarımdır, onlar sizin üçün daha təmizdir. Allaha hörmət edin, qonaqlarımın qarşısında məni rəzil etməyin. İçinizdə ağlı başında bir adam yoxdur?" dedi.
Hud/11:79 "Bilirsən ki, sənin qızlarına bizim bir ehtiyacımız yoxdur. Sən bizim nə istədiyimizi yaxşı bilirsən," dedilər.
Hud/11:80 (Lut:) "Kaş ki, sizə gücüm yetsəydi və ya güclü dostlara sahib olsaydım," dedi.
Hud/11:81 (Mələklər) dedilər, "Ey Lut, biz, Rəbbinin elçiləriyik. Onlar sənə toxuna bilməzlər. Ailəni gecənin bir vaxtında götürüb başqa yerə apar, sizdən heç kimsə geriyə baxmasın; fəqət sənin arvadın istisna. Digərlərinin başına gələnlər onun da başına gələcəkdir. Onların müəyyən edilmiş zamanı səhər vaxtıdır. Səhər yaxın deyilmi?"
Hud/11:82 Əmrimiz gəlincə onun üstünü altına çevirdik, üzərlərinə qat-qat bərkimiş daş yağdırdıq.
Hud/11:83 Zalımları tapsın deyə Rəbbin tərəfindən müəyyən edilmiş (daşlar)...

Hicr/15:52 Onun yanına daxil olub: "Salam!" demişdilər. O da, "Biz sizdən qorxuruq," demişdi.
Hicr/15:53 "Narahat olma, biz sənə bilikli bir oğul müjdəsini veririk," demişdilər.
Hicr/15:54 (İbrahim:) "Yaxşıca yaşlandığım halda məni müjdələyirsiniz? Məni nə ilə müjdələyirsiniz?" dedi.
Hicr/15:55 "Sənə gerçəyi müjdələdik, ümidini kəsmə," dedilər.
Hicr/15:56 "Azğınlardan başqa Rəbbinin rəhmətindən kim ümid kəsər?" dedi.
Hicr/15:58 "Biz, günahkar bir camaata göndərildik;"
Hicr/15:60 "Yalnız arvadından başqa; onun geridə qalanlardan olmasını qərarlaşdırdıq," dedilər.
Hicr/15:61 Elçilər Lutun ailəsinin yanına gəldiklərində
Hicr/15:63 Dedilər ki: "Onların şübhə duyduqları şeyi sənə gətirdik."
Hicr/15:64 "Sənə gerçəyi gətirdik, biz həqiqətən doğru danışırıq."
Hicr/15:65 "Gecə vaxtı ailənlə birlikdə çıx. Arxalarından izlə və heç biriniz arxaya baxmasın. Sizə əmr edilən yerə gedin."
Hicr/15:66 'Bu xalq, səhər vaxtı məhv ediləcəkdir' şəklindəki əmri ona bildirdik.
Hicr/15:68 (Lut:) "Bunlar qonaqlarımdır, əsla məni utandırmayın."
Hicr/15:70 (Onlar:) "İnsanlarla dialoq qurmaqdan səni çəkindirməmişdikmi?" dedilər.
Hicr/15:71 (Lut) dedi: "Bunlar mənim qızlarımdır. Əgər istəyirsinizsə!"
Hicr/15:72 Çox heyif ki, onlar, sərxoşluqları içində sərgərdan gəzirdilər.
Hicr/15:73 Dan yeri ağararkən onları fəlakətli bir gurultu yaxaladı.
Hicr/15:74 Onun altını üstünə çevirdik. Üzərlərinə palçıqdan olan sərt daşlar yağdırdıq.
Hicr/15:75 Bunda, incələyib araşdıranlar üçün dərslər vardır.
Hicr/15:77 Bunda, iman edənlər üçün bir işarət vardır.

Zəriyət/51:24 İbrahimin möhtərəm qonaqlarının xəbərini aldınmı?
Zəriyət/51:25 Onun hüzuruna girmişdilər və "Salam (sülh) olsun" demişdilər. O da, "Salam sizə, yadlar (tanış olmayanlar)!" demişdi.
Zəriyət/51:26 Ailəsinə yönəldi və sonra kök bir buzov ilə gəldi.
Zəriyət/51:27 Onu onların önünə çəkib, "Yemirsiniz?" dedi.
Zəriyət/51:28 Onlardan bir qorxu hiss etdi. Bunun üzərinə onlar, "Qorxma!" dedilər və ona bilikli bir oğul müjdələdilər.
Zəriyət/51:29 Arvadı heyrət içində, (heyrətdən) üzünə vuraraq, "Qısır bir yaşlı qadın!" dedi.
Zəriyət/51:30 Dedilər ki, "Rəbbin belə söyləmişdir. O, Hikmət Sahibidir, Biləndir."
Zəriyət/51:31 (İbrahim:) "Ey elçilər, əsl görəviniz nədir?" dedi.
Zəriyət/51:32 Dedilər ki, "Biz günahkar bir topluluğa göndərildik."
Zəriyət/51:33 "Üzərlərinə palçıqdan daşlar göndərmək üçün..."
Zəriyət/51:34 "Rəbbinin tərəfindən həddi aşanlar üçün işarələnmiş olaraq."
Zəriyət/51:35 Sonra, orada iman edənlərdən kim varsa çıxardıq.
Zəriyət/51:36 Zatən orada bir evdən başqa heç bir müsəlman tapmadıq.
Zəriyət/51:37 Ağrılı-acılı əzabdan qorxanlar üçün orada bir dərs buraxdıq.