بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّح۪يمِ
1
36:1 Y. S.
4
36:2 Bilge Kuran'a and olsun.
3
36:3 Sen elbette elçilerden birisin.
4
36:4 Dosdoğru bir yol üzerinde.
6
36:5 Bu, Üstün ve Rahim olanın indirdiği bir vahiydir.
3
36:6 Ataları uyarılmadığından tümüyle habersiz kalmış bir toplumu uyarman için...
2
36:7 Çoklarının inanmayacağına dair söz gerçekleşmiştir.
2
36:8 Boyunlarına, çenelerine kadar varan prangalar taktık da kafaları yukarıya dikilmiştir.
3
36:9 Önlerinden bir set ve arkalarından bir set çekerek onları perdeledik; artık göremezler.
6
36:10 Onları uyarsan da uyarmasan da onlar için birdir; inanmazlar.
7
36:11 Sen ancak, mesaja uyan ve yalnız başına iken Rahman'a karşı saygılı olan bir kimseyi uyarabilirsin. Onu bağışlanma ve bol bir ödülle müjdele.
4
36:12 Ölüleri biz, evet biz diriltiriz, onların yaptıklarını ve (ölümlerinden sonraki) sonuçlarını yazarız. Biz her şeyi apaçık bir kitapta saymışızdır.
3
36:13 Onlara, bir kent halkının kendilerine gelen elçilere gösterdiği tavrın örneğini ver.
8
36:14 Onlara iki elçi göndermiştik, ikisini de yalanladılar. Bunun üzerine üçüncü biriyle desteklemiştik. "Biz size gönderilen elçileriz," demişlerdi.
9
36:15 Dediler ki, "Siz de bizim gibi insandan başka bir şey değilsiniz. Rahman ise hiçbir şey indirmemiştir. Siz yalan söylüyorsunuz."
6
36:16 Dediler ki, "Rabbimiz bilir ki biz size gönderildik."
6
36:17 "Bizim görevimiz, açıkça duyurmaktan ibarettir."
8
36:18 Dediler ki, "Sizin yüzünüzden uğursuzluğa uğradık. Eğer son vermezseniz sizi taşlarız ve bizden size acı bir ceza dokunacaktır."
5
36:19 Dediler ki, "Uğursuzluğunuz sizden kaynaklanmaktadır. Size uyarıda bulunulduğu için mi? Siz gerçekten sınırı aşan bir topluluksunuz."
6
36:20 Kentin en uzak yakasından bir adam koşarak, "Ey halkım," dedi, "Elçilere uyun."