70:1
Sorgulayan birisi, gerçekleşecek azabı sordu.
سَاَلَ سَٓائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍۙ
|
70:2
Onu inkarcılardan savacak kimse yoktur.
لِلْـكَافِر۪ينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌۙ
|
70:3
Yükseliş Yollarının Sahibi olan Allah'tandır.
مِنَ اللّٰهِ ذِي الْمَعَارِجِۜ
|
70:4
Melekler ve ruh (vahiy/komutlar/Cebrail), elli bin yıla eşit bir gün içinde O'na yükselir.
تَعْرُجُ الْمَلٰٓئِكَةُ وَالرُّوحُ اِلَيْهِ ف۪ي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْس۪ينَ اَلْفَ سَنَةٍۚ
|
70:5
Şimdi sen güzelce sabret.
فَاصْبِرْ صَبْراً جَم۪يلاً
|
70:6
Onlar onu uzak görüyorlar.
اِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَع۪يداًۙ
|
70:7
Biz ise onu yakın görüyoruz.
وَنَرٰيهُ قَر۪يباًۜ
|
70:8
Gün gelecek, gök erimiş maden gibi.
يَوْمَ تَكُونُ السَّمَٓاءُ كَالْمُهْلِۙ
|
70:9
Dağlar ise atılmış yün gibi olur.
وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِۙ
|
70:10
Dost dostun durumunu sormaz.
وَلَا يَسْـَٔلُ حَم۪يمٌ حَم۪يماًۚ
|
70:11
Birbirlerine gösterilirler. Suçlu, o günün azabından kurtulmak için fidye vermek ister: Oğullarını,
يُبَصَّرُونَهُمْۜ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَد۪ي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَن۪يهِۙ
|
|
وَصَاحِبَتِه۪ وَاَخ۪يهِۙ
|
70:13
Kendisini yetiştiren tüm akrabalarını,
وَفَص۪يلَتِهِ الَّت۪ي تُـْٔو۪يهِۙ
|
70:14
Ve yeryüzünde bulunan herkesi, ki kurtulsun.
وَمَنْ فِي الْاَرْضِ جَم۪يعاًۙ ثُمَّ يُنْج۪يهِۙ
|
70:15
Hayır, o alevli ateştir.
كَلَّاۜ اِنَّهَا لَظٰىۙ
|
70:16
Yakmak için isteklidir...
نَزَّاعَةً لِلشَّوٰىۚ
|
70:17
Çağırır, sırtını dönüp gideni,
تَدْعُوا مَنْ اَدْبَرَ وَتَوَلّٰىۙ
|
70:18
Toplayıp kasaya saklayanı.
وَجَمَعَ فَاَوْعٰى
|
70:19
Doğrusu insan endişeli bir karaktere sahiptir.
اِنَّ الْاِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوعاًۙ
|
70:20
Kendisine kötülük dokunduğu zaman ümidini keser.
اِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعاًۙ
|